ગઝલશાલા

સતત નવુ શિખવે એ જિંદગી. અનુભવો જિંદગીના શે'રનુ વિશ્વ થઈ અવતરે એ ગઝલ. આ સમગ્ર વિશ્વ છે વિરાટ પાઠશાળા ને એને હું લઈ આવુ છુ મારી આ ગઝલશાલામાં. મને આવડી એવી લખી એ ગઝલ. પહેલા ખબર હતી ખાલી કાફિયાને રદ્દિફની, ને પછી પડી બહરની; પણ શિખતાતો વાર લાગશે. જિંદગી ને ફાસ્ટ ફોરવર્ડ થોડી કરાય છે? પડવા, આખડવા ને આંગળી ઝાલીને ઉભા થવાની પણ આગવી મજા છે! તમને લાગે ત્યાં આંગળી ઝાલશો ને? એમ જ તો હું ચાલતા શિખીશ આ ગઝલવિશ્વમાં ને પછી તો વગર પ્રયાસે અનાયાસે મુક્તવિહાર - લયબદ્ધ ને છંદોમય!

Tuesday, June 14, 2005

દરિયો

કિનારે બેસી રહુ તો લજવે છે દરિયો,
ને પડુ જો હિંમતથી તો પજવે છે દરિયો.

શી...શ અવાજ ના કરશો કોઇ, સાંભળો...
ધીમા મોજાઓનું સંગીત ગુંજવે છે દરિયો.

સુખ છે કે દુઃખમાં બદલૉ ન જાતને,
ભરતી હો કે ઓટ એ બંનેમાં ઘૂઘવે છે દરિયો.

પરોપકાર નો ગુણ છે એનામાં સર્વવ્યાપી;
કિનારે મીઠું ને ભિતરે મોતી પકવે છે દરિયો.

લાગે છે એ પણ મારી જેમ પાગલ 'અમિત'
પુનમના ચાંદનો જયનાદ ગજવે છે દરિયો.